garnitür

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Garnitur and garnitur

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From French garniture.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

garnitür (definite accusative garnitürü, plural garnitürler)

  1. garniture

Declension[edit]

Inflection
Nominative garnitür
Definite accusative garnitürü
Singular Plural
Nominative garnitür garnitürler
Definite accusative garnitürü garnitürleri
Dative garnitüre garnitürlere
Locative garnitürde garnitürlerde
Ablative garnitürden garnitürlerden
Genitive garnitürün garnitürlerin