gewillig
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Middle Dutch gewillich, ghewillich, ghewillech, from gewille + -ich.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
gewillig (comparative gewilliger, superlative gewilligst)
Inflection[edit]
Declension of gewillig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gewillig | |||
inflected | gewillige | |||
comparative | gewilliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | gewillig | gewilliger | het gewilligst het gewilligste | |
indefinite | m./f. sing. | gewillige | gewilligere | gewilligste |
n. sing. | gewillig | gewilliger | gewilligste | |
plural | gewillige | gewilligere | gewilligste | |
definite | gewillige | gewilligere | gewilligste | |
partitive | gewilligs | gewilligers | — |
Derived terms[edit]
Descendants[edit]
Adverb[edit]
gewillig