gidon
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Etymology[edit]
From gi- + dōn. Cognate with Old English gedōn.
Verb[edit]
gidōn
- to make
Conjugation[edit]
Conjugation of gidōn (irregular)
infinitive | gidōn | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | gidōm | gideda |
2nd person singular | gidōs | gidādi |
3rd person singular | gidōd | gideda |
plural | gidōth | gidādun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | gidōe | gidādi |
2nd person singular | gidōes | gidādis |
3rd person singular | gidōe | gidādi |
plural | gidōen | gidādin |
imperative | present | |
singular | gidō | |
plural | gidōth | |
participle | present | past |
gidōndi | gidōn |