gliúáil

Irish

Etymology

From gliú (“glue”, noun) +‎ -áil (verbal suffix).

Verb

gliúáil (present analytic gliúálann, future analytic gliúálfaidh, verbal noun gliúáil, past participle gliúáilte)

1. (transitive) glue

Conjugation

conjugation of gliúáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	gliúálaim	gliúálann tú; gliúálair†	gliúálann sé, sí	gliúálaimid	gliúálann sibh	gliúálann siad; gliúálaid†	a ghliúálann; a ghliúálas / a ngliúálann*; a ngliúálas*	gliúáiltear
	past	ghliúáil mé; ghliúálas	ghliúáil tú; ghliúálais	ghliúáil sé, sí	ghliúálamar; ghliúáil muid	ghliúáil sibh; ghliúálabhair	ghliúáil siad; ghliúáladar	a ghliúáil / ar ghliúáil*	gliúáladh
	past habitual	ghliúálainn / ngliúálainn‡‡	ghliúáilteá / ngliúáilteᇇ	ghliúáladh sé, sí / ngliúáladh sé, s퇇	ghliúálaimis; ghliúáladh muid / ngliúálaimis‡‡; ngliúáladh muid‡‡	ghliúáladh sibh / ngliúáladh sibh‡‡	ghliúálaidís; ghliúáladh siad / ngliúálaidís‡‡; ngliúáladh siad‡‡	a ghliúáladh / a ngliúáladh*	ghliúáiltí / ngliúáilt퇇
future		gliúálfaidh mé; gliúálfad	gliúálfaidh tú; gliúálfair†	gliúálfaidh sé, sí	gliúálfaimid; gliúálfaidh muid	gliúálfaidh sibh	gliúálfaidh siad; gliúálfaid†	a ghliúálfaidh; a ghliúálfas / a ngliúálfaidh*; a ngliúálfas*	gliúálfar
conditional		ghliúálfainn / ngliúálfainn‡‡	ghliúálfá / ngliúálfᇇ	ghliúálfadh sé, sí / ngliúálfadh sé, s퇇	ghliúálfaimis; ghliúálfadh muid / ngliúálfaimis‡‡; ngliúálfadh muid‡‡	ghliúálfadh sibh / ngliúálfadh sibh‡‡	ghliúálfaidís; ghliúálfadh siad / ngliúálfaidís‡‡; ngliúálfadh siad‡‡	a ghliúálfadh / a ngliúálfadh*	ghliúálfaí / ngliúálfa퇇
subjunctive	present	go ngliúála mé; go ngliúálad†	go ngliúála tú; go ngliúálair†	go ngliúála sé, sí	go ngliúálaimid; go ngliúála muid	go ngliúála sibh	go ngliúála siad; go ngliúálaid†	—	go ngliúáiltear
	past	dá ngliúálainn	dá ngliúáilteá	dá ngliúáladh sé, sí	dá ngliúálaimis; dá ngliúáladh muid	dá ngliúáladh sibh	dá ngliúálaidís; dá ngliúáladh siad	—	dá ngliúáiltí
imperative		gliúálaim	gliúáil	gliúáladh sé, sí	gliúálaimis	gliúálaigí; gliúálaidh†	gliúálaidís	—	gliúáiltear
verbal noun		gliúáil
past participle		gliúáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• glaeigh

Noun

gliúáil f (genitive singular gliúála)

1. verbal noun of gliúáil

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
gliúáil	ghliúáil	ngliúáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “gliúáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN