gorgelen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch gorgelen. Equivalent to gorgel +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣɔr.ɣə.lə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: gor‧ge‧len
• Rhymes: -ɔrɣələn

Verb

gorgelen

1. to gargle

Inflection

Conjugation of gorgelen (weak)
infinitive	gorgelen
past singular	gorgelde
past participle	gegorgeld
infinitive	gorgelen
gerund	gorgelen n
	present tense	past tense
1st person singular	gorgel	gorgelde
2nd person sing. (jij)	gorgelt	gorgelde
2nd person sing. (u)	gorgelt	gorgelde
2nd person sing. (gij)	gorgelt	gorgelde
3rd person singular	gorgelt	gorgelde
plural	gorgelen	gorgelden
subjunctive sing.1	gorgele	gorgelde
subjunctive plur.1	gorgelen	gorgelden
imperative sing.	gorgel
imperative plur.1	gorgelt
participles	gorgelend	gegorgeld
1) Archaic.

Synonyms

• spoelen

Derived terms

• gorgelaar

Descendants

• Negerhollands: gorogoro
  • → Virgin Islands Creole: goro-goro
• → Papiamentu: hòr, horgel