grauwen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Pronunciation[edit]
Etymology 1[edit]
From grauw.
Verb[edit]
grauwen
- to be or become grey
- (by extension) to dawn
- ca. 1890-1900, Carmen Sylva, Castel Pelesch, tr. from German by Cornélie Huygens, L.J. VEEN (publ.), 83.
- In den droom verscheen hem zijne moeder; hij zag hoe zij ontelbare kranken, met oplegging der handen, genas en bij het grauwen van den morgen sprong hij overeind: ‘Ik wil dokter worden! Zoo kan ik de lijdenden helpen!’
- (please add an English translation of this quotation)
- 2010, Arthur van Schendel, “De waterman”, in Drie Hollandse romans, Polak & Van Gennep:
- Bij het grauwen van de morgen stortte een stuk grond voor het ijs, een gulp water viel binnen en tegelijk begon de klok te luiden, tegelijk steeg het gejammer uit de woningen.
- (please add an English translation of this quotation)
- ca. 1890-1900, Carmen Sylva, Castel Pelesch, tr. from German by Cornélie Huygens, L.J. VEEN (publ.), 83.
Inflection[edit]
| Conjugation of grauwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | grauwen | |||
| past singular | grauwde | |||
| past participle | gegrauwd | |||
| infinitive | grauwen | |||
| gerund | grauwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | grauw | grauwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | grauwt | grauwde | ||
| 2nd person sing. (u) | grauwt | grauwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | grauwt | grauwde | ||
| 3rd person singular | grauwt | grauwde | ||
| plural | grauwen | grauwden | ||
| subjunctive sing.1 | grauwe | grauwde | ||
| subjunctive plur.1 | grauwen | grauwden | ||
| imperative sing. | grauw | |||
| imperative plur.1 | grauwt | |||
| participles | grauwend | gegrauwd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2[edit]
From Middle Dutch grouwen, from the root of gruwen (“to loathe”).
Verb[edit]
grauwen
Inflection[edit]
| Conjugation of grauwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | grauwen | |||
| past singular | grauwde | |||
| past participle | gegrauwd | |||
| infinitive | grauwen | |||
| gerund | grauwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | grauw | grauwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | grauwt | grauwde | ||
| 2nd person sing. (u) | grauwt | grauwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | grauwt | grauwde | ||
| 3rd person singular | grauwt | grauwde | ||
| plural | grauwen | grauwden | ||
| subjunctive sing.1 | grauwe | grauwde | ||
| subjunctive plur.1 | grauwen | grauwden | ||
| imperative sing. | grauw | |||
| imperative plur.1 | grauwt | |||
| participles | grauwend | gegrauwd | ||
| 1) Archaic. | ||||