héieren

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Luxembourgish[edit]

Etymology[edit]

From Middle High German hœren, from Old High German hōren, from Proto-Germanic *hauzijaną. Cognate with German hören, Dutch horen, English hear, Icelandic heyra, Swedish höra.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈhei̯ren/, [ˈhɜɪ̯.ʀən], [ˈhɜɪ̯.ə.ʀən]

Verb[edit]

héieren (third-person singular present héiert, past participle héieren or gehéiert, auxiliary verb hunn)

  1. (transitive or intransitive) to hear
    • 2010, “Crémant an der Chamber”‎[1]performed by Serge Tonnar:
      Jidderee schwätzt vun der Kris, ech spieren se awer net sou richteg.
      Vläicht läit dat och u menger Analys, do ass d’Ekonomie net grad sou wichteg.
      Mee wat ech haut um Radio héieren hunn, huet mech enges Bessere beléiert.
      De President vun der Chamber, dee war drun, a wat dee sot, dat ass einfach onerhéiert.
      Everybody’s talking about the crisis, but I don’t really feel it.
      Maybe it’s because of my analysis, in which the economy is not quite as important.
      But what I’ve heard today on the radio, has taught me otherwise.
      The president of parliament was on, and what he said, is simply outrageous.

Conjugation[edit]

Regular
infinitive héieren
participle héieren
auxiliary hunn
present
indicative
imperative
1st singular héieren
2nd singular héiers héier
3rd singular héiert
1st plural héieren
2nd plural héiert héiert
3rd plural héieren
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel.