hòrran

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Cimbrian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Middle High German horen, from Old High German hōren, from Proto-West Germanic *hauʀijan, from Proto-Germanic *hauzijaną. Cognate with German hören, English hear.

Verb[edit]

hòrran (third-person singular present indicative hòrt, past participle gahòrt, auxiliary haban)

  1. (Sette Comuni) to hear
    De sòordaten hòrnt net. ― The deaf don't hear.

Conjugation[edit]

Conjugation of hòrran
infinitive hòrran
present participle hòrranten
past participle gahòrt
auxiliary haban
indicative subjunctive
present ich hòrre bar hòrran i ich hòrre bar hòrran
du hòrst iart hòrt du hòrst iart hòrt
ear hòrt ze hòrnt ear hòrre ze hòrran
preterite
(composed) 		ich han gahòrt bar haban gahòrt ii ich hòrte bar hòrtan
du hast gahòrt iart habet gahòrt du hòrtest iart hòrtet
ear hat gahòrt ze habent gahòrt ear hòrte ze hòrtan
imperative — hòrbar
hòr (du) hòrt (iart)
hòrre (ear) hòrran (ze)

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • “hòrran” in Martalar, Umberto Martello, Bellotto, Alfonso (1974) Dizionario della lingua Cimbra dei Sette Communi vicentini, 1st edition, Roana, Italy: Instituto di Cultura Cimbra A. Dal Pozzo
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=hòrran&oldid=66203050"