hljóða
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
hljóða (weak verb, third-person singular past indicative hljóðaði, supine hljóðað)
- (intransitive) to cry out, to scream
- (intransitive) to sound
- Synonym: hljóma
Conjugation[edit]
hljóða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að hljóða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hljóðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hljóðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hljóða | við hljóðum | present (nútíð) |
ég hljóði | við hljóðum |
| þú hljóðar | þið hljóðið | þú hljóðir | þið hljóðið | ||
| hann, hún, það hljóðar | þeir, þær, þau hljóða | hann, hún, það hljóði | þeir, þær, þau hljóði | ||
| past (þátíð) |
ég hljóðaði | við hljóðuðum | past (þátíð) |
ég hljóðaði | við hljóðuðum |
| þú hljóðaðir | þið hljóðuðuð | þú hljóðaðir | þið hljóðuðuð | ||
| hann, hún, það hljóðaði | þeir, þær, þau hljóðuðu | hann, hún, það hljóðaði | þeir, þær, þau hljóðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hljóða (þú) | hljóðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hljóðaðu | hljóðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hljóðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hljóðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hljóðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hljóðast | við hljóðumst | present (nútíð) |
ég hljóðist | við hljóðumst |
| þú hljóðast | þið hljóðist | þú hljóðist | þið hljóðist | ||
| hann, hún, það hljóðast | þeir, þær, þau hljóðast | hann, hún, það hljóðist | þeir, þær, þau hljóðist | ||
| past (þátíð) |
ég hljóðaðist | við hljóðuðumst | past (þátíð) |
ég hljóðaðist | við hljóðuðumst |
| þú hljóðaðist | þið hljóðuðust | þú hljóðaðist | þið hljóðuðust | ||
| hann, hún, það hljóðaðist | þeir, þær, þau hljóðuðust | hann, hún, það hljóðaðist | þeir, þær, þau hljóðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hljóðast (þú) | hljóðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hljóðastu | hljóðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
hljóðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hljóðaður | hljóðuð | hljóðað | hljóðaðir | hljóðaðar | hljóðuð | |
| accusative (þolfall) |
hljóðaðan | hljóðaða | hljóðað | hljóðaða | hljóðaðar | hljóðuð | |
| dative (þágufall) |
hljóðuðum | hljóðaðri | hljóðuðu | hljóðuðum | hljóðuðum | hljóðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
hljóðaðs | hljóðaðrar | hljóðaðs | hljóðaðra | hljóðaðra | hljóðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hljóðaði | hljóðaða | hljóðaða | hljóðuðu | hljóðuðu | hljóðuðu | |
| accusative (þolfall) |
hljóðaða | hljóðuðu | hljóðaða | hljóðuðu | hljóðuðu | hljóðuðu | |
| dative (þágufall) |
hljóðaða | hljóðuðu | hljóðaða | hljóðuðu | hljóðuðu | hljóðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
hljóðaða | hljóðuðu | hljóðaða | hljóðuðu | hljóðuðu | hljóðuðu | |
Noun[edit]
hljóða