ilmiö

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

ilm- +‎ -iö. Coined by Finnish folklorist and linguist Daniel Europaeus in 1853. Probably formed after ilmetä (likewise from ilmi < ilma).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈilmiø/, [ˈilmiø̞]
  • Rhymes: -ilmiø
  • Syllabification(key): il‧mi‧ö

Noun[edit]

ilmiö

  1. phenomenon
  2. (sciences) effect, action
    Synonym: efekti
    kapillaari-ilmiöcapillary action

Declension[edit]

Inflection of ilmiö (Kotus type 3/valtio, no gradation)
nominative ilmiö ilmiöt
genitive ilmiön ilmiöiden
ilmiöitten
partitive ilmiötä ilmiöitä
illative ilmiöön ilmiöihin
singular plural
nominative ilmiö ilmiöt
accusative nom. ilmiö ilmiöt
gen. ilmiön
genitive ilmiön ilmiöiden
ilmiöitten
partitive ilmiötä ilmiöitä
inessive ilmiössä ilmiöissä
elative ilmiöstä ilmiöistä
illative ilmiöön ilmiöihin
adessive ilmiöllä ilmiöillä
ablative ilmiöltä ilmiöiltä
allative ilmiölle ilmiöille
essive ilmiönä ilmiöinä
translative ilmiöksi ilmiöiksi
abessive ilmiöttä ilmiöittä
instructive ilmiöin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ilmiö (Kotus type 3/valtio, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative ilmiöni ilmiöni
accusative nom. ilmiöni ilmiöni
gen. ilmiöni
genitive ilmiöni ilmiöideni
ilmiöitteni
partitive ilmiötäni ilmiöitäni
inessive ilmiössäni ilmiöissäni
elative ilmiöstäni ilmiöistäni
illative ilmiööni ilmiöihini
adessive ilmiölläni ilmiöilläni
ablative ilmiöltäni ilmiöiltäni
allative ilmiölleni ilmiöilleni
essive ilmiönäni ilmiöinäni
translative ilmiökseni ilmiöikseni
abessive ilmiöttäni ilmiöittäni
instructive
comitative ilmiöineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative ilmiösi ilmiösi
accusative nom. ilmiösi ilmiösi
gen. ilmiösi
genitive ilmiösi ilmiöidesi
ilmiöittesi
partitive ilmiötäsi ilmiöitäsi
inessive ilmiössäsi ilmiöissäsi
elative ilmiöstäsi ilmiöistäsi
illative ilmiöösi ilmiöihisi
adessive ilmiölläsi ilmiöilläsi
ablative ilmiöltäsi ilmiöiltäsi
allative ilmiöllesi ilmiöillesi
essive ilmiönäsi ilmiöinäsi
translative ilmiöksesi ilmiöiksesi
abessive ilmiöttäsi ilmiöittäsi
instructive
comitative ilmiöinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative ilmiömme ilmiömme
accusative nom. ilmiömme ilmiömme
gen. ilmiömme
genitive ilmiömme ilmiöidemme
ilmiöittemme
partitive ilmiötämme ilmiöitämme
inessive ilmiössämme ilmiöissämme
elative ilmiöstämme ilmiöistämme
illative ilmiöömme ilmiöihimme
adessive ilmiöllämme ilmiöillämme
ablative ilmiöltämme ilmiöiltämme
allative ilmiöllemme ilmiöillemme
essive ilmiönämme ilmiöinämme
translative ilmiöksemme ilmiöiksemme
abessive ilmiöttämme ilmiöittämme
instructive
comitative ilmiöinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative ilmiönne ilmiönne
accusative nom. ilmiönne ilmiönne
gen. ilmiönne
genitive ilmiönne ilmiöidenne
ilmiöittenne
partitive ilmiötänne ilmiöitänne
inessive ilmiössänne ilmiöissänne
elative ilmiöstänne ilmiöistänne
illative ilmiöönne ilmiöihinne
adessive ilmiöllänne ilmiöillänne
ablative ilmiöltänne ilmiöiltänne
allative ilmiöllenne ilmiöillenne
essive ilmiönänne ilmiöinänne
translative ilmiöksenne ilmiöiksenne
abessive ilmiöttänne ilmiöittänne
instructive
comitative ilmiöinenne
third-person possessor
singular plural
nominative ilmiönsä ilmiönsä
accusative nom. ilmiönsä ilmiönsä
gen. ilmiönsä
genitive ilmiönsä ilmiöidensä
ilmiöittensä
partitive ilmiötään
ilmiötänsä
ilmiöitään
ilmiöitänsä
inessive ilmiössään
ilmiössänsä
ilmiöissään
ilmiöissänsä
elative ilmiöstään
ilmiöstänsä
ilmiöistään
ilmiöistänsä
illative ilmiöönsä ilmiöihinsä
adessive ilmiöllään
ilmiöllänsä
ilmiöillään
ilmiöillänsä
ablative ilmiöltään
ilmiöltänsä
ilmiöiltään
ilmiöiltänsä
allative ilmiölleen
ilmiöllensä
ilmiöilleen
ilmiöillensä
essive ilmiönään
ilmiönänsä
ilmiöinään
ilmiöinänsä
translative ilmiökseen
ilmiöksensä
ilmiöikseen
ilmiöiksensä
abessive ilmiöttään
ilmiöttänsä
ilmiöittään
ilmiöittänsä
instructive
comitative ilmiöineen
ilmiöinensä

Derived terms[edit]

compounds

Further reading[edit]