immutatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Perfect passive participle of immūtō (change, alter).

Participle[edit]

immūtātus (feminine immūtāta, neuter immūtātum); first/second-declension participle

  1. changed, altered, having been transformed.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative immūtātus immūtāta immūtātum immūtātī immūtātae immūtāta
Genitive immūtātī immūtātae immūtātī immūtātōrum immūtātārum immūtātōrum
Dative immūtātō immūtātō immūtātīs
Accusative immūtātum immūtātam immūtātum immūtātōs immūtātās immūtāta
Ablative immūtātō immūtātā immūtātō immūtātīs
Vocative immūtāte immūtāta immūtātum immūtātī immūtātae immūtāta

References[edit]

  • immutatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • immutatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • immutatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.