inbrottstjuv

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

From inbrott (burglarly) +‎ -s- +‎ tjuv (thief).

Noun[edit]

inbrottstjuv c

  1. a burglar

Declension[edit]

Declension of inbrottstjuv 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative inbrottstjuv inbrottstjuven inbrottstjuvar inbrottstjuvarna
Genitive inbrottstjuvs inbrottstjuvens inbrottstjuvars inbrottstjuvarnas

References[edit]