initurus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of ineō.
Participle[edit]
initūrus (feminine initūra, neuter initūrum); first/second-declension participle
- about to enter
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | initūrus | initūra | initūrum | initūrī | initūrae | initūra | |
Genitive | initūrī | initūrae | initūrī | initūrōrum | initūrārum | initūrōrum | |
Dative | initūrō | initūrō | initūrīs | ||||
Accusative | initūrum | initūram | initūrum | initūrōs | initūrās | initūra | |
Ablative | initūrō | initūrā | initūrō | initūrīs | |||
Vocative | initūre | initūra | initūrum | initūrī | initūrae | initūra |