insimulans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present active participle of īnsimulō (accuse, blame).

Pronunciation

[edit]

Participle

[edit]

īnsimulāns (genitive īnsimulantis); third-declension one-termination participle

  1. accusing, blaming, charging

Declension

[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsimulāns īnsimulantēs īnsimulantia
Genitive īnsimulantis īnsimulantium
Dative īnsimulantī īnsimulantibus
Accusative īnsimulantem īnsimulāns īnsimulantēs
īnsimulantīs
īnsimulantia
Ablative īnsimulante
īnsimulantī1
īnsimulantibus
Vocative īnsimulāns īnsimulantēs īnsimulantia

1When used purely as an adjective.