instituens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of īnstituō.

Participle[edit]

īnstituēns (genitive īnstituentis); third-declension one-termination participle

  1. instituting, building

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnstituēns īnstituentēs īnstituentia
Genitive īnstituentis īnstituentium
Dative īnstituentī īnstituentibus
Accusative īnstituentem īnstituēns īnstituentēs
īnstituentīs
īnstituentia
Ablative īnstituente
īnstituentī1
īnstituentibus
Vocative īnstituēns īnstituentēs īnstituentia

1When used purely as an adjective.