instringo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ stringō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

īnstringō (present infinitive īnstringere, perfect active īnstrīnxī, supine īnstrictum); third conjugation

  1. to bind, girdle, fasten, chain
  2. to draw or brandish (a weapon)
  3. to stimulate, incite

Conjugation[edit]

   Conjugation of īnstringō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnstringō īnstringis īnstringit īnstringimus īnstringitis īnstringunt
imperfect īnstringēbam īnstringēbās īnstringēbat īnstringēbāmus īnstringēbātis īnstringēbant
future īnstringam īnstringēs īnstringet īnstringēmus īnstringētis īnstringent
perfect īnstrīnxī īnstrīnxistī īnstrīnxit īnstrīnximus īnstrīnxistis īnstrīnxērunt,
īnstrīnxēre
pluperfect īnstrīnxeram īnstrīnxerās īnstrīnxerat īnstrīnxerāmus īnstrīnxerātis īnstrīnxerant
future perfect īnstrīnxerō īnstrīnxeris īnstrīnxerit īnstrīnxerimus īnstrīnxeritis īnstrīnxerint
passive present īnstringor īnstringeris,
īnstringere
īnstringitur īnstringimur īnstringiminī īnstringuntur
imperfect īnstringēbar īnstringēbāris,
īnstringēbāre
īnstringēbātur īnstringēbāmur īnstringēbāminī īnstringēbantur
future īnstringar īnstringēris,
īnstringēre
īnstringētur īnstringēmur īnstringēminī īnstringentur
perfect īnstrictus + present active indicative of sum
pluperfect īnstrictus + imperfect active indicative of sum
future perfect īnstrictus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnstringam īnstringās īnstringat īnstringāmus īnstringātis īnstringant
imperfect īnstringerem īnstringerēs īnstringeret īnstringerēmus īnstringerētis īnstringerent
perfect īnstrīnxerim īnstrīnxerīs īnstrīnxerit īnstrīnxerīmus īnstrīnxerītis īnstrīnxerint
pluperfect īnstrīnxissem īnstrīnxissēs īnstrīnxisset īnstrīnxissēmus īnstrīnxissētis īnstrīnxissent
passive present īnstringar īnstringāris,
īnstringāre
īnstringātur īnstringāmur īnstringāminī īnstringantur
imperfect īnstringerer īnstringerēris,
īnstringerēre
īnstringerētur īnstringerēmur īnstringerēminī īnstringerentur
perfect īnstrictus + present active subjunctive of sum
pluperfect īnstrictus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnstringe īnstringite
future īnstringitō īnstringitō īnstringitōte īnstringuntō
passive present īnstringere īnstringiminī
future īnstringitor īnstringitor īnstringuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnstringere īnstrīnxisse īnstrictūrum esse īnstringī īnstrictum esse īnstrictum īrī
participles īnstringēns īnstrictūrus īnstrictus īnstringendus,
īnstringundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
īnstringendī īnstringendō īnstringendum īnstringendō īnstrictum īnstrictū

References[edit]

  • instringo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • instringo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • instringo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.