interturbatio
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]interturbātiō f (genitive interturbātiōnis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | interturbātiō | interturbātiōnēs |
Genitive | interturbātiōnis | interturbātiōnum |
Dative | interturbātiōnī | interturbātiōnibus |
Accusative | interturbātiōnem | interturbātiōnēs |
Ablative | interturbātiōne | interturbātiōnibus |
Vocative | interturbātiō | interturbātiōnēs |
References
[edit]- “interturbatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- interturbatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- interturbatio in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016