invocaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of invocō
Participle[edit]
invocātūrus (feminine invocātūra, neuter invocātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | invocātūrus | invocātūra | invocātūrum | invocātūrī | invocātūrae | invocātūra | |
Genitive | invocātūrī | invocātūrae | invocātūrī | invocātūrōrum | invocātūrārum | invocātūrōrum | |
Dative | invocātūrō | invocātūrō | invocātūrīs | ||||
Accusative | invocātūrum | invocātūram | invocātūrum | invocātūrōs | invocātūrās | invocātūra | |
Ablative | invocātūrō | invocātūrā | invocātūrō | invocātūrīs | |||
Vocative | invocātūre | invocātūra | invocātūrum | invocātūrī | invocātūrae | invocātūra |