irrumpendus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of irrumpō.
Participle[edit]
irrumpendus (feminine irrumpenda, neuter irrumpendum); first/second-declension participle
- which is to be intruded
Declension[edit]
First/second-declension adjective, with locative.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | irrumpendus | irrumpenda | irrumpendum | irrumpendī | irrumpendae | irrumpenda | |
Genitive | irrumpendī | irrumpendae | irrumpendī | irrumpendōrum | irrumpendārum | irrumpendōrum | |
Dative | irrumpendō | irrumpendō | irrumpendīs | ||||
Accusative | irrumpendum | irrumpendam | irrumpendum | irrumpendōs | irrumpendās | irrumpenda | |
Ablative | irrumpendō | irrumpendā | irrumpendō | irrumpendīs | |||
Vocative | irrumpende | irrumpenda | irrumpendum | irrumpendī | irrumpendae | irrumpenda | |
Locative | irrumpendī | irrumpendae | irrumpendī | irrumpendīs |