jistota

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech jistota, from Proto-Slavic *jьstota. By surface analysis, jistý +‎ -ota.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈjɪstota]

Noun

jistota f

1. certainty

   jen pro jistotu ― just to be safe, just in case

2. security

Declension

Declension of jistota (hard feminine)

	singular	plural
nominative	jistota	jistoty
genitive	jistoty	jistot
dative	jistotě	jistotám
accusative	jistotu	jistoty
vocative	jistoto	jistoty
locative	jistotě	jistotách
instrumental	jistotou	jistotami

Antonyms

• nejistota f

See also

• bezpečnost f
• jistě

Further reading

• jistota in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
• jistota in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
• jistota in Internetová jazyková příručka

Kashubian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьstota. By surface analysis, jisti +‎ -ota.

Pronunciation

• IPA^(key): /jiˈstɔta/
• Syllabification: jis‧to‧ta

Noun

jistota f

1. being (living organism)

Declension

Declension of jistota

	singular	plural
nominative	jistota	jistotë
genitive	jistotë	jistot/jistotów
dative	jistoce	jistotóm
accusative	jistotã	jistotë
instrumental	jistotą	jistotama
locative	jistoce	jistotach
vocative	jistoto	jistotë

Further reading

• Stefan Ramułt (1893) “jistota”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego‎^[1] (in Kashubian), page 64
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “istota”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[2]
• “jistota”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022