kenoon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkenoːn/, [ˈk̟e̞no̞ːn]
  • Rhymes: -enoːn
  • Syllabification(key): ke‧noon

Etymology 1[edit]

Illative singular of keno (slanted, tilted).

Adverb[edit]

kenoon

  1. (into being) tilted or aside
Inflection[edit]
→○ illative kenoon
inessive kenossa
○→ elative kenosta
Derived terms[edit]
compounds

Further reading[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

kenoon

  1. illative singular of keno