kipnąć

Polish

Etymology

Borrowed from German kippen + -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkip.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ipnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: kip‧nąć

Verb

kipnąć pf

1. (intransitive, colloquial) to die

   Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation

Conjugation of kipnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kipnąć
future tense	1st	kipnę			kipniemy
	2nd	kipniesz			kipniecie
	3rd	kipnie			kipną
	impersonal	kipnie się
past tense	1st	kipnąłem, -(e)m kipnął	kipnęłam, -(e)m kipnęła	kipnęłom, -(e)m kipnęło	kipnęliśmy, -(e)śmy kipnęli	kipnęłyśmy, -(e)śmy kipnęły
	2nd	kipnąłeś, -(e)ś kipnął	kipnęłaś, -(e)ś kipnęła	kipnęłoś, -(e)ś kipnęło	kipnęliście, -(e)ście kipnęli	kipnęłyście, -(e)ście kipnęły
	3rd	kipnął	kipnęła	kipnęło	kipnęli	kipnęły
	impersonal	kipnięto
conditional	1st	kipnąłbym, bym kipnął	kipnęłabym, bym kipnęła	kipnęłobym, bym kipnęło	kipnęlibyśmy, byśmy kipnęli	kipnęłybyśmy, byśmy kipnęły
	2nd	kipnąłbyś, byś kipnął	kipnęłabyś, byś kipnęła	kipnęłobyś, byś kipnęło	kipnęlibyście, byście kipnęli	kipnęłybyście, byście kipnęły
	3rd	kipnąłby, by kipnął	kipnęłaby, by kipnęła	kipnęłoby, by kipnęło	kipnęliby, by kipnęli	kipnęłyby, by kipnęły
	impersonal	kipnięto by
imperative	1st	niech kipnę			kipnijmy
	2nd	kipnij			kipnijcie
	3rd	niech kipnie			niech kipną
anterior adverbial participle		kipnąwszy
verbal noun		kipnięcie

Further reading

• kipnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kipnąć in Polish dictionaries at PWN