kitartó

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

kitart +‎ (present-participle suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkitɒrtoː]
  • Hyphenation: ki‧tar‧tó
  • Rhymes: -toː

Participle[edit]

kitartó

  1. present participle of kitart

Adjective[edit]

kitartó (comparative kitartóbb, superlative legkitartóbb)

  1. enduring, persistent

Declension[edit]

Inflection of kitartó
singular plural
nominative kitartó kitartók
kitartóak
accusative kitartót kitartókat
kitartóakat
dative kitartónak kitartóknak
kitartóaknak
instrumental kitartóval kitartókkal
kitartóakkal
causal-final kitartóért kitartókért
kitartóakért
translative kitartóvá kitartókká
kitartóakká
terminative kitartóig kitartókig
kitartóakig
essive-formal kitartóként kitartókként
kitartóakként
essive-modal
inessive kitartóban kitartókban
kitartóakban
superessive kitartón kitartókon
kitartóakon
adessive kitartónál kitartóknál
kitartóaknál
illative kitartóba kitartókba
kitartóakba
sublative kitartóra kitartókra
kitartóakra
allative kitartóhoz kitartókhoz
kitartóakhoz
elative kitartóból kitartókból
kitartóakból
delative kitartóról kitartókról
kitartóakról
ablative kitartótól kitartóktól
kitartóaktól
non-attributive
possessive - singular
kitartóé kitartóké
kitartóaké
non-attributive
possessive - plural
kitartóéi kitartókéi
kitartóakéi

Further reading[edit]

  • kitartó in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN