kjå

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: kjá

Norwegian Nynorsk[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse kjá.[1]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

kjå (present tense kjår, past tense kjådde, past participle kjått/kjådd, passive infinitive kjåast, present participle kjåande, imperative kjå)

  1. to rub
  2. to whine

References[edit]

  1. ^ “kjå” in The Nynorsk Dictionary.