kjene

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk[edit]

Verb[edit]

kjene (present tense kjenar, past tense kjena, past participle kjena, passive infinitive kjenast, present participle kjenande, imperative kjene/kjen)

  1. (intransitive) to die or perish due to starvation and or thirst
    • 1919 April 11, Gula Tidend:
      Men borni kjenar i tusundtal korsomer.
      But the children perish in the thousands each summer.

References[edit]