komplementarny

Polish

Etymology

Borrowed from French complémentaire.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔm.plɛ.mɛnˈtar.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -arnɨ
• Syllabification: kom‧ple‧men‧tar‧ny

Adjective

komplementarny (not comparable, derived adverb komplementarnie)

1. complementary (acting as a complement; making up a whole with something else)
2. (genetics) complementary (of the specific pairings of the bases in DNA and RNA)

Declension

Declension of komplementarny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	komplementarny		komplementarna	komplementarne	komplementarni	komplementarne
genitive	komplementarnego		komplementarnej	komplementarnego	komplementarnych
dative	komplementarnemu		komplementarnej	komplementarnemu	komplementarnym
accusative	komplementarnego	komplementarny	komplementarną	komplementarne	komplementarnych	komplementarne
instrumental	komplementarnym		komplementarną	komplementarnym	komplementarnymi
locative	komplementarnym		komplementarnej	komplementarnym	komplementarnych

Related terms

nouns

• dystrybucja komplementarna
• komplementarność

 

Further reading

• komplementarny in Polish dictionaries at PWN