kontyngencja

See also: kontyngencją

Polish

Etymology

Borrowed from French contingence. First attested in 1901.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔn.tɨŋˈɡɛn.t͡sja/
• Rhymes: -ɛnt͡sja
• Syllabification: kon‧tyn‧gen‧cja

Noun

kontyngencja f

1. contingency (quality of being contingent, of happening by chance)

   Synonym: przypadkowość

2. (mathematics) statistical interdependence between features, at least one of which is a qualitative feature (Is there an English equivalent to this definition?)

Declension

Declension of kontyngencja

	singular	plural
nominative	kontyngencja	kontyngencje
genitive	kontyngencji	kontyngencji/kontyngencyj (archaic)
dative	kontyngencji	kontyngencjom
accusative	kontyngencję	kontyngencje
instrumental	kontyngencją	kontyngencjami
locative	kontyngencji	kontyngencjach
vocative	kontyngencjo	kontyngencje

Further reading

• kontyngencja in Polish dictionaries at PWN
• kontyngencja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego