koordynator

Polish

Etymology

Borrowed from German Koordinator.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.ɔr.dɨˈna.tɔr/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -atɔr
• Syllabification: ko‧or‧dy‧na‧tor

Noun

koordynator m pers (female equivalent koordynatorka)

1. coordinator

Declension

Declension of koordynator

	singular	plural
nominative	koordynator	koordynatorzy/koordynatory (deprecative)
genitive	koordynatora	koordynatorów
dative	koordynatorowi	koordynatorom
accusative	koordynatora	koordynatorów
instrumental	koordynatorem	koordynatorami
locative	koordynatorze	koordynatorach
vocative	koordynatorze	koordynatorzy

Noun

koordynator m inan

1. (cartography, mathematics) coordinator (device that measures numbers representing the position of a point along a line, arc, or similar one-dimensional figure)

Declension

Declension of koordynator

	singular	plural
nominative	koordynator	koordynatory
genitive	koordynatora	koordynatorów
dative	koordynatorowi	koordynatorom
accusative	koordynator	koordynatory
instrumental	koordynatorem	koordynatorami
locative	koordynatorze	koordynatorach
vocative	koordynatorze	koordynatory

Derived terms

adjective

• koordynatorski

 

Further reading

• koordynator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koordynator in Polish dictionaries at PWN