kringskära

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

By surface analysis, kring +‎ skära.

Verb[edit]

kringskära (present kringskär, preterite kringskar, supine kringskurit, imperative kringskär)

  1. circumscribe, delimit

Conjugation[edit]

Further reading[edit]