kucać

Polish

Etymology

Dialectal form of an earlier kuczeć (attested in XVII century), from Proto-Slavic *kučati.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈku.t͡sat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
• Syllabification: ku‧cać

Verb

kucać impf (perfective kucnąć)

1. (intransitive) to squat, to crouch, to hunker (to bend deeply at the knees while resting on one's feet)

   Synonym: (regional) cząpać

Declension

Conjugation of kucać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kucać
present tense	1st	kucam			kucamy
	2nd	kucasz			kucacie
	3rd	kuca			kucają
	impersonal	kuca się
past tense	1st	kucałem, -(e)m kucał	kucałam, -(e)m kucała	kucałom, -(e)m kucało	kucaliśmy, -(e)śmy kucali	kucałyśmy, -(e)śmy kucały
	2nd	kucałeś, -(e)ś kucał	kucałaś, -(e)ś kucała	kucałoś, -(e)ś kucało	kucaliście, -(e)ście kucali	kucałyście, -(e)ście kucały
	3rd	kucał	kucała	kucało	kucali	kucały
	impersonal	kucano
future tense	1st	będę kucał, będę kucać	będę kucała, będę kucać	będę kucało, będę kucać	będziemy kucali, będziemy kucać	będziemy kucały, będziemy kucać
	2nd	będziesz kucał, będziesz kucać	będziesz kucała, będziesz kucać	będziesz kucało, będziesz kucać	będziecie kucali, będziecie kucać	będziecie kucały, będziecie kucać
	3rd	będzie kucał, będzie kucać	będzie kucała, będzie kucać	będzie kucało, będzie kucać	będą kucali, będą kucać	będą kucały, będą kucać
	impersonal	będzie kucać się
conditional	1st	kucałbym, bym kucał	kucałabym, bym kucała	kucałobym, bym kucało	kucalibyśmy, byśmy kucali	kucałybyśmy, byśmy kucały
	2nd	kucałbyś, byś kucał	kucałabyś, byś kucała	kucałobyś, byś kucało	kucalibyście, byście kucali	kucałybyście, byście kucały
	3rd	kucałby, by kucał	kucałaby, by kucała	kucałoby, by kucało	kucaliby, by kucali	kucałyby, by kucały
	impersonal	kucano by
imperative	1st	niech kucam			kucajmy
	2nd	kucaj			kucajcie
	3rd	niech kuca			niech kucają
active adjectival participle		kucający	kucająca	kucające	kucający	kucające
contemporary adverbial participle		kucając
verbal noun		kucanie

Related terms

• kucany
• kucki

 

Further reading

• kucać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kucać in Polish dictionaries at PWN

Silesian

Etymology

Borrowed from Bavarian kutzen + -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkut͡sat͡ɕ/
• Rhymes: -ut͡sat͡ɕ
• Syllabification: ku‧cać

Verb

kucać impf

1. (intransitive) to cough lightly

Conjugation

Conjugation of kucać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kucać
present tense	1st	kucōm			kucōmy
	2nd	kucŏsz			kucŏcie
	3rd	kucŏ			kucajōm
past tense	1st	kucołch, kucołech, kucoł żech	kucałach kucała żech	kucałoch1) kucało żech1)	kucalimy, kucalichmy	kucałymy, kucałychmy
	2nd	kucołś, kucołeś, kucoł żeś	kucałaś kucała żeś	kucałoś1) kucało żeś1)	kucaliście, kucali żeście	kucałyście, kucały żeście
	3rd	kucoł	kucała	kucało	kucali	kucały
future tense	1st	bydã kucoł, bydã kucać	bydã kucała, bydã kucać	bydã kucało,1) bydã kucać	bydymy kucali, bydymy kucać	bydymy kucały, bydymy kucać
	2nd	bydziesz kucoł, bydziesz kucać	bydziesz kucała, bydziesz kucać	bydziesz kucało,1) bydziesz kucać	bydziecie kucali, bydziecie kucać	bydziecie kucały, bydziecie kucać
	3rd	bydzie kucoł, bydzie kucać	bydzie kucała, bydzie kucać	bydzie kucało, bydzie kucać	bydōm kucali, bydōm kucać	bydōm kucały, bydōm kucać
pluperfect tense2)	1st	bōłch kucoł, bōłech kucoł, bōł żech kucoł	byłach kucała była żech kucała	byłoch kucało1) było żech kucało1)	byli my kucali, bylichmy kucali	były my kucały, byłychmy kucały
	2nd	bōłś kucoł, bōłeś kucoł, bōł żeś kucoł	byłaś kucała była żeś kucała	byłoś kucało1) było żeś kucało1)	byliście kucali, byli żeście kucali	byłyście kucały, były żeście kucały
	3rd	bōł kucoł	była kucała	było kucało1)	były my kucali, byłychmy kucali	były kucały
conditional	1st	bych kucoł	bych kucała	byście kucali	by my kucały, bychmy kucały
	2nd	byś kucoł	byś kucała	byście kucali	byście kucały
	3rd	by kucoł	by kucała	by kucało	by kucali	by kucały
imperative	1st	niych kucōm			kucejmy
	2nd	kucej			kucejcie
	3rd	niych kucŏ			niych kucajōm
active adjectival participle		kucajōncy	kucajōncŏ	kucajōnce	kucajōncy	kucajōnce
verbal noun		kucanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

• kucac in dykcjonorz.eu
• kucać in silling.org
• Bogdan Kallus (2020) “kucać”, in Słownik Gōrnoślōnskij Gŏdki, IV edition, Chorzów: Pro Loquela Silesiana, →ISBN, page 349
• Barbara Podgórska, Adam Podgóski (2008) “kucać”, in Słownik gwar śląskich [A dictionary of Silesian lects], Katowice: Wydawnictwo KOS, →ISBN, page 149
• Aleksandra Wencel (2023) “kucać”, in Dykcjůnôrz ślų̊sko-polski‎^[1], page 346