kulja
Jump to navigation
Jump to search
Ingrian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Russian куль (kulʹ). Doublet of kuli.
Pronunciation[edit]
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkulʲɑ/, [ˈkulʲɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkulʲɑ/, [ˈkulʲɑ]
- Rhymes: -ulʲɑ
- Hyphenation: kul‧ja
Noun[edit]
kulja
Declension[edit]
Declension of kulja (type 3/koira, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | kulja | kuljat |
genitive | kuljan | kuljiin |
partitive | kuljaa | kuljia |
illative | kuljaa | kuljii |
inessive | kuljas | kuljis |
elative | kuljast | kuljist |
allative | kuljalle | kuljille |
adessive | kuljal | kuljil |
ablative | kuljalt | kuljilt |
translative | kuljaks | kuljiks |
essive | kuljanna, kuljaan | kuljinna, kuljiin |
exessive1) | kuljant | kuljint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References[edit]
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 215