laceratrix
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From lacerō (“lacerate, tear”).
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /la.keˈraː.triːks/, [ɫ̪äkɛˈräːt̪riːks̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /la.t͡ʃeˈra.triks/, [lät͡ʃeˈräːt̪riks]
Noun[edit]
lacerātrīx m (genitive lacerātrīcis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | lacerātrīx | lacerātrīcēs |
Genitive | lacerātrīcis | lacerātrīcum |
Dative | lacerātrīcī | lacerātrīcibus |
Accusative | lacerātrīcem | lacerātrīcēs |
Ablative | lacerātrīce | lacerātrīcibus |
Vocative | lacerātrīx | lacerātrīcēs |
Related terms[edit]
References[edit]
- “laceratrix”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- laceratrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.