lasterlijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch lasterlijc, from Old Dutch lastarlīk, equivalent to laster +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɑstərlək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: las‧ter‧lijk

Adjective

lasterlijk (comparative lasterlijker, superlative lasterlijkst)

1. libellous, slanderous (knowingly false and harmful to reputation)

   Synonym: smadelijk

Inflection

Declension of lasterlijk
uninflected	lasterlijk
inflected	lasterlijke
comparative	lasterlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		lasterlijk	lasterlijker	het lasterlijkst het lasterlijkste
indefinite	m./f. sing.	lasterlijke	lasterlijkere	lasterlijkste
	n. sing.	lasterlijk	lasterlijker	lasterlijkste
	plural	lasterlijke	lasterlijkere	lasterlijkste
definite		lasterlijke	lasterlijkere	lasterlijkste
partitive		lasterlijks	lasterlijkers	—

Derived terms

• lasterlijkheid

Further reading

• Matthias de Vries, Lambert Allard te Winkel (1864) “lasterlijk”, in Woordenboek der Nederlandsche Taal, published 2001