list gończy

Polish

Etymology

Literally, “pursuit letter”.

Pronunciation

• IPA^(key): /lizd ˈɡɔɲ.t͡ʂɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔɲt͡ʂɨ

Noun

list gończy m inan

1. (law) arrest warrant, especially a public one in the form of a wanted poster

   poszukiwany/ścigany listem gończym ― wanted (one for whom an arrest warrant has been issued)

   • 2003, Mariusz Sieniewicz, Czwarte niebo:

     List gończy dociera właśnie na biurka wszystkich policjantów na świecie, którzy przekazują rozkaz do wozów patrolowych.

     The arrest warrant is on its way to the desks of all the policemen in the world, who pass the command onto the patrol cars.

   • 2006, “Spocznie pod lipą”, in Trybuna:

     W pogrzebie wezmą udział syn, córka i żona Mirjana Marković, mieszkająca obecnie w Moskwie, za którą władze serbskie rozesłały list gończy.

     The funeral will be attended by his son, his daughter, and his wife, Mirjana Marković, currently living in Moscow, for whom the Serbian authorities have issued an arrest warrant.

Declension

Declension of list gończy

	singular	plural
nominative	list gończy	listy gończe
genitive	listu gończego	listów gończych
dative	listowi gończemu	listom gończym
accusative	list gończy	listy gończe
instrumental	listem gończym	listami gończymi
locative	liście gończym	listach gończych
vocative	liście gończy	listy gończe

Further reading

• list gończy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• list gończy in Polish dictionaries at PWN