luonnonhistoria

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

luonnon +‎ historia

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈluo̯nːonˌhistoriɑ/, [ˈluo̞̯nːo̞nˌhis̠to̞ˌriɑ̝]
  • Rhymes: -iɑ
  • Syllabification(key): luon‧non‧his‧to‧ri‧a

Noun[edit]

luonnonhistoria

  1. natural history

Declension[edit]

Inflection of luonnonhistoria (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
nominative luonnonhistoria luonnonhistoriat
genitive luonnonhistorian luonnonhistorioiden
luonnonhistorioitten
partitive luonnonhistoriaa luonnonhistorioita
illative luonnonhistoriaan luonnonhistorioihin
singular plural
nominative luonnonhistoria luonnonhistoriat
accusative nom. luonnonhistoria luonnonhistoriat
gen. luonnonhistorian
genitive luonnonhistorian luonnonhistorioiden
luonnonhistorioitten
luonnonhistoriainrare
partitive luonnonhistoriaa luonnonhistorioita
inessive luonnonhistoriassa luonnonhistorioissa
elative luonnonhistoriasta luonnonhistorioista
illative luonnonhistoriaan luonnonhistorioihin
adessive luonnonhistorialla luonnonhistorioilla
ablative luonnonhistorialta luonnonhistorioilta
allative luonnonhistorialle luonnonhistorioille
essive luonnonhistoriana luonnonhistorioina
translative luonnonhistoriaksi luonnonhistorioiksi
abessive luonnonhistoriatta luonnonhistorioitta
instructive luonnonhistorioin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of luonnonhistoria (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative luonnonhistoriani luonnonhistoriani
accusative nom. luonnonhistoriani luonnonhistoriani
gen. luonnonhistoriani
genitive luonnonhistoriani luonnonhistorioideni
luonnonhistorioitteni
luonnonhistoriainirare
partitive luonnonhistoriaani luonnonhistorioitani
inessive luonnonhistoriassani luonnonhistorioissani
elative luonnonhistoriastani luonnonhistorioistani
illative luonnonhistoriaani luonnonhistorioihini
adessive luonnonhistoriallani luonnonhistorioillani
ablative luonnonhistorialtani luonnonhistorioiltani
allative luonnonhistorialleni luonnonhistorioilleni
essive luonnonhistorianani luonnonhistorioinani
translative luonnonhistoriakseni luonnonhistorioikseni
abessive luonnonhistoriattani luonnonhistorioittani
instructive
comitative luonnonhistorioineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative luonnonhistoriasi luonnonhistoriasi
accusative nom. luonnonhistoriasi luonnonhistoriasi
gen. luonnonhistoriasi
genitive luonnonhistoriasi luonnonhistorioidesi
luonnonhistorioittesi
luonnonhistoriaisirare
partitive luonnonhistoriaasi luonnonhistorioitasi
inessive luonnonhistoriassasi luonnonhistorioissasi
elative luonnonhistoriastasi luonnonhistorioistasi
illative luonnonhistoriaasi luonnonhistorioihisi
adessive luonnonhistoriallasi luonnonhistorioillasi
ablative luonnonhistorialtasi luonnonhistorioiltasi
allative luonnonhistoriallesi luonnonhistorioillesi
essive luonnonhistorianasi luonnonhistorioinasi
translative luonnonhistoriaksesi luonnonhistorioiksesi
abessive luonnonhistoriattasi luonnonhistorioittasi
instructive
comitative luonnonhistorioinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative luonnonhistoriamme luonnonhistoriamme
accusative nom. luonnonhistoriamme luonnonhistoriamme
gen. luonnonhistoriamme
genitive luonnonhistoriamme luonnonhistorioidemme
luonnonhistorioittemme
luonnonhistoriaimmerare
partitive luonnonhistoriaamme luonnonhistorioitamme
inessive luonnonhistoriassamme luonnonhistorioissamme
elative luonnonhistoriastamme luonnonhistorioistamme
illative luonnonhistoriaamme luonnonhistorioihimme
adessive luonnonhistoriallamme luonnonhistorioillamme
ablative luonnonhistorialtamme luonnonhistorioiltamme
allative luonnonhistoriallemme luonnonhistorioillemme
essive luonnonhistorianamme luonnonhistorioinamme
translative luonnonhistoriaksemme luonnonhistorioiksemme
abessive luonnonhistoriattamme luonnonhistorioittamme
instructive
comitative luonnonhistorioinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative luonnonhistorianne luonnonhistorianne
accusative nom. luonnonhistorianne luonnonhistorianne
gen. luonnonhistorianne
genitive luonnonhistorianne luonnonhistorioidenne
luonnonhistorioittenne
luonnonhistoriainnerare
partitive luonnonhistoriaanne luonnonhistorioitanne
inessive luonnonhistoriassanne luonnonhistorioissanne
elative luonnonhistoriastanne luonnonhistorioistanne
illative luonnonhistoriaanne luonnonhistorioihinne
adessive luonnonhistoriallanne luonnonhistorioillanne
ablative luonnonhistorialtanne luonnonhistorioiltanne
allative luonnonhistoriallenne luonnonhistorioillenne
essive luonnonhistoriananne luonnonhistorioinanne
translative luonnonhistoriaksenne luonnonhistorioiksenne
abessive luonnonhistoriattanne luonnonhistorioittanne
instructive
comitative luonnonhistorioinenne
third-person possessor
singular plural
nominative luonnonhistoriansa luonnonhistoriansa
accusative nom. luonnonhistoriansa luonnonhistoriansa
gen. luonnonhistoriansa
genitive luonnonhistoriansa luonnonhistorioidensa
luonnonhistorioittensa
luonnonhistoriainsarare
partitive luonnonhistoriaansa luonnonhistorioitaan
luonnonhistorioitansa
inessive luonnonhistoriassaan
luonnonhistoriassansa
luonnonhistorioissaan
luonnonhistorioissansa
elative luonnonhistoriastaan
luonnonhistoriastansa
luonnonhistorioistaan
luonnonhistorioistansa
illative luonnonhistoriaansa luonnonhistorioihinsa
adessive luonnonhistoriallaan
luonnonhistoriallansa
luonnonhistorioillaan
luonnonhistorioillansa
ablative luonnonhistorialtaan
luonnonhistorialtansa
luonnonhistorioiltaan
luonnonhistorioiltansa
allative luonnonhistorialleen
luonnonhistoriallensa
luonnonhistorioilleen
luonnonhistorioillensa
essive luonnonhistorianaan
luonnonhistorianansa
luonnonhistorioinaan
luonnonhistorioinansa
translative luonnonhistoriakseen
luonnonhistoriaksensa
luonnonhistorioikseen
luonnonhistorioiksensa
abessive luonnonhistoriattaan
luonnonhistoriattansa
luonnonhistorioittaan
luonnonhistorioittansa
instructive
comitative luonnonhistorioineen
luonnonhistorioinensa

Further reading[edit]