mùszec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Kashubian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Polish musieć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmwu.ʃɛt͡s/
  • Syllabification: mù‧szec

Verb[edit]

mùszec impf

  1. (intransitive, auxiliary) to have to, to need to, must expresses obligation
  2. (intransitive, auxiliary) to have to, to need to, must expresses desire

Further reading[edit]

  • Stefan Ramułt (1893) “mušec”, in Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego[1] (in Kashubian), page 109
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “musieć”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi[2], volume 1, page 1092
  • mùszec”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Slovincian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Polish musieć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmyʃɛt͡s/
  • Syllabification: mù‧szec

Verb[edit]

mùszec impf

  1. (auxiliary) to have to, to need to, must

Derived terms[edit]

verbs

Further reading[edit]