macilentia
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From macilentus + -ia.
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ma.kiˈlen.ti.a/, [mäkɪˈɫ̪ɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ma.t͡ʃiˈlen.t͡si.a/, [mät͡ʃiˈlɛnt̪͡s̪iä]
Noun[edit]
macilentia f (genitive macilentiae); first declension
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | macilentia | macilentiae |
Genitive | macilentiae | macilentiārum |
Dative | macilentiae | macilentiīs |
Accusative | macilentiam | macilentiās |
Ablative | macilentiā | macilentiīs |
Vocative | macilentia | macilentiae |
Descendants[edit]
- English: macilence
- French: macilence
- Italian: macilenza
- Portuguese: macilência
References[edit]
macilentia in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)