meditativ
Jump to navigation
Jump to search
German[edit]
Etymology[edit]
From Latin meditativus.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
meditativ (strong nominative masculine singular meditativer, comparative meditativer, superlative am meditativsten)
Further reading[edit]
- “meditativ” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “meditativ” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French méditatif.
Adjective[edit]
meditativ m or n (feminine singular meditativă, masculine plural meditativi, feminine and neuter plural meditative)
Declension[edit]
Declension of meditativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | meditativ | meditativă | meditativi | meditative | ||
definite | meditativul | meditativa | meditativii | meditativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | meditativ | meditative | meditativi | meditative | ||
definite | meditativului | meditativei | meditativilor | meditativelor |