melicus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From Ancient Greek μελικός (melikós), from μέλος (mélos, song, verse of lyric poetry).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

melicus (feminine melica, neuter melicum); first/second-declension adjective

  1. musical, tuneful, melodious
  2. lyrical

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative melicus melica melicum melicī melicae melica
Genitive melicī melicae melicī melicōrum melicārum melicōrum
Dative melicō melicō melicīs
Accusative melicum melicam melicum melicōs melicās melica
Ablative melicō melicā melicō melicīs
Vocative melice melica melicum melicī melicae melica

Derived terms[edit]

Noun[edit]

melicus m (genitive melicī); second declension

  1. lyric poet

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative melicus melicī
Genitive melicī melicōrum
Dative melicō melicīs
Accusative melicum melicōs
Ablative melicō melicīs
Vocative melice melicī

References[edit]

  • melicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • melicus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • melicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.