mellarius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From mel (honey) +‎ -ārius.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

mellārius (feminine mellāria, neuter mellārium); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to honey.

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mellārius mellāria mellārium mellāriī mellāriae mellāria
Genitive mellāriī mellāriae mellāriī mellāriōrum mellāriārum mellāriōrum
Dative mellāriō mellāriō mellāriīs
Accusative mellārium mellāriam mellārium mellāriōs mellāriās mellāria
Ablative mellāriō mellāriā mellāriō mellāriīs
Vocative mellārie mellāria mellārium mellāriī mellāriae mellāria

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Galician: meleiro

Noun[edit]

mellārius m (genitive mellāriī or mellārī); second declension

  1. beekeeper, beemaster

Declension[edit]

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative mellārius mellāriī
Genitive mellāriī
mellārī1
mellāriōrum
Dative mellāriō mellāriīs
Accusative mellārium mellāriōs
Ablative mellāriō mellāriīs
Vocative mellārie mellāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References[edit]

  • mellarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • mellarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.