metin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Metin, mê tín, and metîn

Catalan[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

metin

  1. inflection of metre:
    1. third-person plural present subjunctive
    2. third-person plural imperative

Icelandic[edit]

Noun[edit]

metin

  1. definite nominative plural of met
  2. definite accusative plural of met

Turkish[edit]

Etymology 1[edit]

Inherited from Ottoman Turkish متن (metin, metn), from Arabic مَتْن (matn).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /meˈtin/
  • Hyphenation: me‧tin

Noun[edit]

metin (definite accusative metni, plural metinler)

  1. text (a written passage)
    Synonym: tekst
Declension[edit]
Inflection
Nominative metin
Definite accusative metni
Singular Plural
Nominative metin metinler
Definite accusative metni metinleri
Dative metne metinlere
Locative metinde metinlerde
Ablative metinden metinlerden
Genitive metnin metinlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular metnim metinlerim
2nd singular metnin metinlerin
3rd singular metni metinleri
1st plural metnimiz metinlerimiz
2nd plural metniniz metinleriniz
3rd plural metinleri metinleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular metnimi metinlerimi
2nd singular metnini metinlerini
3rd singular metnini metinlerini
1st plural metnimizi metinlerimizi
2nd plural metninizi metinlerinizi
3rd plural metinlerini metinlerini
Dative
Singular Plural
1st singular metnime metinlerime
2nd singular metnine metinlerine
3rd singular metnine metinlerine
1st plural metnimize metinlerimize
2nd plural metninize metinlerinize
3rd plural metinlerine metinlerine
Locative
Singular Plural
1st singular metnimde metinlerimde
2nd singular metninde metinlerinde
3rd singular metninde metinlerinde
1st plural metnimizde metinlerimizde
2nd plural metninizde metinlerinizde
3rd plural metinlerinde metinlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular metnimden metinlerimden
2nd singular metninden metinlerinden
3rd singular metninden metinlerinden
1st plural metnimizden metinlerimizden
2nd plural metninizden metinlerinizden
3rd plural metinlerinden metinlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular metnimin metinlerimin
2nd singular metninin metinlerinin
3rd singular metninin metinlerinin
1st plural metnimizin metinlerimizin
2nd plural metninizin metinlerinizin
3rd plural metinlerinin metinlerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular metnim metinlerim
2nd singular metinsin metinlersin
3rd singular metin
metindir
metinler
metinlerdir
1st plural metniz metinleriz
2nd plural metinsiniz metinlersiniz
3rd plural metinler metinlerdir
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

From Arabic مَتِين (matīn).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /meˈtiːn/
  • Hyphenation: me‧tin

Adjective[edit]

metin

  1. Misspelling of metîn.

Etymology 3[edit]

From met +‎ -in.

Noun[edit]

metin

  1. inflection of met:
    1. genitive singular
    2. second-person singular single-possession possessive

Further reading[edit]