miecić

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjɛ.t͡ɕit͡ɕ/
• Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: mie‧cić

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *mětiti. Compare Russian ме́тить (métitʹ), Ukrainian мі́тити (mítyty).

Verb

miecić impf

1. (intransitive, obsolete) to aim at (to point or direct a missile weapon)

   Synonyms: celować, godzić, mierzyć, wymierzać

2. (intransitive, obsolete) to lie in wait for, to lurk

   Synonyms: czaić się, czatować, czyhać

Conjugation

Conjugation of miecić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		miecić
present tense	1st	miecę			miecimy
	2nd	miecisz			miecicie
	3rd	mieci			miecą
	impersonal	mieci się
past tense	1st	mieciłem, -(e)m miecił	mieciłam, -(e)m mieciła	mieciłom, -(e)m mieciło	mieciliśmy, -(e)śmy miecili	mieciłyśmy, -(e)śmy mieciły
	2nd	mieciłeś, -(e)ś miecił	mieciłaś, -(e)ś mieciła	mieciłoś, -(e)ś mieciło	mieciliście, -(e)ście miecili	mieciłyście, -(e)ście mieciły
	3rd	miecił	mieciła	mieciło	miecili	mieciły
	impersonal	miecono
future tense	1st	będę miecił, będę miecić	będę mieciła, będę miecić	będę mieciło, będę miecić	będziemy miecili, będziemy miecić	będziemy mieciły, będziemy miecić
	2nd	będziesz miecił, będziesz miecić	będziesz mieciła, będziesz miecić	będziesz mieciło, będziesz miecić	będziecie miecili, będziecie miecić	będziecie mieciły, będziecie miecić
	3rd	będzie miecił, będzie miecić	będzie mieciła, będzie miecić	będzie mieciło, będzie miecić	będą miecili, będą miecić	będą mieciły, będą miecić
	impersonal	będzie miecić się
conditional	1st	mieciłbym, bym miecił	mieciłabym, bym mieciła	mieciłobym, bym mieciło	miecilibyśmy, byśmy miecili	mieciłybyśmy, byśmy mieciły
	2nd	mieciłbyś, byś miecił	mieciłabyś, byś mieciła	mieciłobyś, byś mieciło	miecilibyście, byście miecili	mieciłybyście, byście mieciły
	3rd	mieciłby, by miecił	mieciłaby, by mieciła	mieciłoby, by mieciło	mieciliby, by miecili	mieciłyby, by mieciły
	impersonal	miecono by
imperative	1st	niech miecę			miećmy
	2nd	mieć			miećcie
	3rd	niech mieci			niech miecą
active adjectival participle		miecący	miecąca	miecące	miecący	miecące
contemporary adverbial participle		miecąc
verbal noun		miecenie

Etymology 2

From mieść +‎ -ić.

Verb

miecić impf

1. (transitive, obsolete, rare) Alternative form of mieść

   Synonym: mietać

Conjugation

Conjugation of miecić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		miecić
present tense	1st	miecę			miecimy
	2nd	miecisz			miecicie
	3rd	mieci			miecą
	impersonal	mieci się
past tense	1st	mieciłem, -(e)m miecił	mieciłam, -(e)m mieciła	mieciłom, -(e)m mieciło	mieciliśmy, -(e)śmy miecili	mieciłyśmy, -(e)śmy mieciły
	2nd	mieciłeś, -(e)ś miecił	mieciłaś, -(e)ś mieciła	mieciłoś, -(e)ś mieciło	mieciliście, -(e)ście miecili	mieciłyście, -(e)ście mieciły
	3rd	miecił	mieciła	mieciło	miecili	mieciły
	impersonal	miecono
future tense	1st	będę miecił, będę miecić	będę mieciła, będę miecić	będę mieciło, będę miecić	będziemy miecili, będziemy miecić	będziemy mieciły, będziemy miecić
	2nd	będziesz miecił, będziesz miecić	będziesz mieciła, będziesz miecić	będziesz mieciło, będziesz miecić	będziecie miecili, będziecie miecić	będziecie mieciły, będziecie miecić
	3rd	będzie miecił, będzie miecić	będzie mieciła, będzie miecić	będzie mieciło, będzie miecić	będą miecili, będą miecić	będą mieciły, będą miecić
	impersonal	będzie miecić się
conditional	1st	mieciłbym, bym miecił	mieciłabym, bym mieciła	mieciłobym, bym mieciło	miecilibyśmy, byśmy miecili	mieciłybyśmy, byśmy mieciły
	2nd	mieciłbyś, byś miecił	mieciłabyś, byś mieciła	mieciłobyś, byś mieciło	miecilibyście, byście miecili	mieciłybyście, byście mieciły
	3rd	mieciłby, by miecił	mieciłaby, by mieciła	mieciłoby, by mieciło	mieciliby, by miecili	mieciłyby, by mieciły
	impersonal	miecono by
imperative	1st	niech miecę			miećmy
	2nd	mieć			miećcie
	3rd	niech mieci			niech miecą
active adjectival participle		miecący	miecąca	miecące	miecący	miecące
passive adjectival participle		miecony	miecona	miecone	mieceni	miecone
contemporary adverbial participle		miecąc
verbal noun		miecenie

Further reading

• miecić in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “miecić”, in Słownik języka polskiego‎^[1] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 947