miecznik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
miecznik

Etymology[edit]

From miecz +‎ -nik.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈmjɛt͡ʂ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɲik
  • Syllabification: miecz‧nik

Noun[edit]

miecznik m animal

  1. swordfish (Xiphias gladius)
    Synonym: włócznik
  2. killer whale, orca (Orcinus orca)
    Synonym: orka

Declension[edit]

Declension of miecznik
singular plural
nominative miecznik mieczniki
genitive miecznika mieczników
dative miecznikowi miecznikom
accusative miecznika mieczniki
instrumental miecznikiem miecznikami
locative mieczniku miecznikach
vocative mieczniku mieczniki

Noun[edit]

miecznik m pers

  1. (historical) an official in the royal court who was responsible for the arsenal of the king and for carrying his sword
  2. (historical) bladesmith, swordsmith
  3. (historical) armorer (person who made personal armor)
    Synonym: płatnerz

Declension[edit]

Declension of miecznik
singular plural
nominative miecznik miecznikowie/miecznicy
genitive miecznika mieczników
dative miecznikowi miecznikom
accusative miecznika mieczników
instrumental miecznikiem miecznikami
locative mieczniku miecznikach
vocative mieczniku miecznikowie/miecznicy

Further reading[edit]

  • miecznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • miecznik in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=miecznik&oldid=78507276"