mruknąć

Polish

Etymology

From mruczeć +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmruk.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -uknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: mruk‧nąć

Verb

mruknąć pf (imperfective mruczeć)

1. (intransitive, of cats) to purr (to make a vibrating sound in the throat)
2. (intransitive) to mumble, to mutter
3. (intransitive, of engines) to purr (to make a low rumbling sound)

Conjugation

Conjugation of mruknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		mruknąć
future tense	1st	mruknę			mrukniemy
	2nd	mrukniesz			mrukniecie
	3rd	mruknie			mrukną
	impersonal	mruknie się
past tense	1st	mruknąłem, -(e)m mruknął	mruknęłam, -(e)m mruknęła	mruknęłom, -(e)m mruknęło	mruknęliśmy, -(e)śmy mruknęli	mruknęłyśmy, -(e)śmy mruknęły
	2nd	mruknąłeś, -(e)ś mruknął	mruknęłaś, -(e)ś mruknęła	mruknęłoś, -(e)ś mruknęło	mruknęliście, -(e)ście mruknęli	mruknęłyście, -(e)ście mruknęły
	3rd	mruknął	mruknęła	mruknęło	mruknęli	mruknęły
	impersonal	mruknięto
conditional	1st	mruknąłbym, bym mruknął	mruknęłabym, bym mruknęła	mruknęłobym, bym mruknęło	mruknęlibyśmy, byśmy mruknęli	mruknęłybyśmy, byśmy mruknęły
	2nd	mruknąłbyś, byś mruknął	mruknęłabyś, byś mruknęła	mruknęłobyś, byś mruknęło	mruknęlibyście, byście mruknęli	mruknęłybyście, byście mruknęły
	3rd	mruknąłby, by mruknął	mruknęłaby, by mruknęła	mruknęłoby, by mruknęło	mruknęliby, by mruknęli	mruknęłyby, by mruknęły
	impersonal	mruknięto by
imperative	1st	niech mruknę			mruknijmy
	2nd	mruknij			mruknijcie
	3rd	niech mruknie			niech mrukną
anterior adverbial participle		mruknąwszy
verbal noun		mruknięcie

Derived terms

noun

• mruknięcie

 

Related terms

noun

• mruczenie

 

Further reading

• mruknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mruknąć in Polish dictionaries at PWN