murmurans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of murmurō (“murmur, mutter”)
Participle[edit]
murmurāns (genitive murmurantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | murmurāns | murmurantēs | murmurantia | ||
Genitive | murmurantis | murmurantium | |||
Dative | murmurantī | murmurantibus | |||
Accusative | murmurantem | murmurāns | murmurantēs murmurantīs |
murmurantia | |
Ablative | murmurante murmurantī1 |
murmurantibus | |||
Vocative | murmurāns | murmurantēs | murmurantia |
1When used purely as an adjective.