myroblyta
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek μυροβλύτης (muroblútēs).
Noun[edit]
myroblyta m (genitive myroblytae); first declension
- myroblyte
- 1603, Ioannis Cantacvzeni Eximperatoris De Rebvs Ab Andronico Palæologo Ivniore, Imp. Constantinopolitano, Nec Non A Se Gestis[1], page 167:
- Constitutis quæ ad arcis custodiam pertinebant, Imperator ad sanctum Demetrij martyris, & myroblytæ (id est, vnguentum scaturientis) conditorium processit.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1839, G. L. F. Tafel, De Thessalonica ejusque agro dissertatio geographica, Berlin, page 142:
- Ubi propter caput antecedens, quo memorabat Nicolaum myroblytam, quidam de eodem Sancto cogitabunt.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1865, Patrologiæ[2], volume CXXXVI, page 139:
- Distuli Lucusque singillatim de patrono nostro myroblyta disserere, [...]
- (please add an English translation of this quotation)
Declension[edit]
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | myroblyta | myroblytae |
Genitive | myroblytae | myroblytārum |
Dative | myroblytae | myroblytīs |
Accusative | myroblytam | myroblytās |
Ablative | myroblytā | myroblytīs |
Vocative | myroblyta | myroblytae |