nadąć

See also: nadać

Polish

Etymology

From na- +‎ dąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.dɔɲt͡ɕ/

• Audio 1, nadąć

  (file)

• Audio 2, nadąć się

  (file)

• Rhymes: -adɔɲt͡ɕ
• Syllabification: na‧dąć

Verb

nadąć pf (imperfective nadymać)

1. (transitive) to inflate
2. (reflexive with się) to puff up, to swell

Conjugation

Conjugation of nadąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nadąć
future tense	1st	nadmę			nadmiemy
	2nd	nadmiesz			nadmiecie
	3rd	nadmie			nadmą
	impersonal	nadmie się
past tense	1st	nadąłem, -(e)m nadął	nadęłam, -(e)m nadęła	nadęłom, -(e)m nadęło	nadęliśmy, -(e)śmy nadęli	nadęłyśmy, -(e)śmy nadęły
	2nd	nadąłeś, -(e)ś nadął	nadęłaś, -(e)ś nadęła	nadęłoś, -(e)ś nadęło	nadęliście, -(e)ście nadęli	nadęłyście, -(e)ście nadęły
	3rd	nadął	nadęła	nadęło	nadęli	nadęły
	impersonal	nadęto
conditional	1st	nadąłbym, bym nadął	nadęłabym, bym nadęła	nadęłobym, bym nadęło	nadęlibyśmy, byśmy nadęli	nadęłybyśmy, byśmy nadęły
	2nd	nadąłbyś, byś nadął	nadęłabyś, byś nadęła	nadęłobyś, byś nadęło	nadęlibyście, byście nadęli	nadęłybyście, byście nadęły
	3rd	nadąłby, by nadął	nadęłaby, by nadęła	nadęłoby, by nadęło	nadęliby, by nadęli	nadęłyby, by nadęły
	impersonal	nadęto by
imperative	1st	niech nadmę			nadmijmy
	2nd	nadmij			nadmijcie
	3rd	niech nadmie			niech nadmą
passive adjectival participle		nadęty	nadęta	nadęte	nadęci	nadęte
anterior adverbial participle		nadąwszy
verbal noun		nadęcie

Further reading

• nadąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nadąć in Polish dictionaries at PWN