nakraść

Polish

Etymology

From na- +‎ kraść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.kraɕt͡ɕ/
• Rhymes: -akraɕt͡ɕ
• Syllabification: na‧kraść

Verb

nakraść pf

1. (transitive, reflexive) to steal a lot, to steal many [+genitive = of something]

   Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation

Conjugation of nakraść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nakraść
future tense	1st	nakradnę			nakradniemy
	2nd	nakradniesz			nakradniecie
	3rd	nakradnie			nakradną
	impersonal	nakradnie się
past tense	1st	nakradłem, -(e)m nakradł	nakradłam, -(e)m nakradła	nakradłom, -(e)m nakradło	nakradliśmy, -(e)śmy nakradli	nakradłyśmy, -(e)śmy nakradły
	2nd	nakradłeś, -(e)ś nakradł	nakradłaś, -(e)ś nakradła	nakradłoś, -(e)ś nakradło	nakradliście, -(e)ście nakradli	nakradłyście, -(e)ście nakradły
	3rd	nakradł	nakradła	nakradło	nakradli	nakradły
	impersonal	nakradziono
conditional	1st	nakradłbym, bym nakradł	nakradłabym, bym nakradła	nakradłobym, bym nakradło	nakradlibyśmy, byśmy nakradli	nakradłybyśmy, byśmy nakradły
	2nd	nakradłbyś, byś nakradł	nakradłabyś, byś nakradła	nakradłobyś, byś nakradło	nakradlibyście, byście nakradli	nakradłybyście, byście nakradły
	3rd	nakradłby, by nakradł	nakradłaby, by nakradła	nakradłoby, by nakradło	nakradliby, by nakradli	nakradłyby, by nakradły
	impersonal	nakradziono by
imperative	1st	niech nakradnę			nakradnijmy
	2nd	nakradnij			nakradnijcie
	3rd	niech nakradnie			niech nakradną
passive adjectival participle		nakradziony	nakradziona	nakradzione	nakradzeni	nakradzione
anterior adverbial participle		nakradłszy
verbal noun		nakradzenie

Further reading

• nakraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nakraść in Polish dictionaries at PWN