Etymology [ edit ] From na- starczyć
Pronunciation [ edit ] nastarczyć pf imperfective nastarczać
( intransitive ) supply enough [+genitive = of something], to keep [+dative = someone] in [+genitive = something], to keep up with demand [+ z (instrumental) Conjugation [ edit ]
Conjugation of nastarczyć pf
nastarczyć
nastarczę nastarczymy
nastarczysz nastarczycie
nastarczy nastarczą
nastarczy się
nastarczyłem -(e)m nastarczył nastarczyłam -(e)m nastarczyła nastarczyłom -(e)m nastarczyło nastarczyliśmy -(e)śmy nastarczyli nastarczyłyśmy -(e)śmy nastarczyły
nastarczyłeś -(e)ś nastarczył nastarczyłaś -(e)ś nastarczyła nastarczyłoś -(e)ś nastarczyło nastarczyliście -(e)ście nastarczyli nastarczyłyście -(e)ście nastarczyły
nastarczył nastarczyła nastarczyło nastarczyli nastarczyły
nastarczono
nastarczyłbym bym nastarczył nastarczyłabym bym nastarczyła nastarczyłobym bym nastarczyło nastarczylibyśmy byśmy nastarczyli nastarczyłybyśmy byśmy nastarczyły
nastarczyłbyś byś nastarczył nastarczyłabyś byś nastarczyła nastarczyłobyś byś nastarczyło nastarczylibyście byście nastarczyli nastarczyłybyście byście nastarczyły
nastarczyłby by nastarczył nastarczyłaby by nastarczyła nastarczyłoby by nastarczyło nastarczyliby by nastarczyli nastarczyłyby by nastarczyły
nastarczono by
niech nastarczę nastarczmy
nastarcz nastarczcie
niech nastarczy niech nastarczą
nastarczywszy
nastarczenie
Further reading [ edit ] nastarczyć in Wielki słownik języka polskiego , Instytut Języka Polskiego PANnastarczyć in Polish dictionaries at PWN