neuriën

Dutch

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnøː.ri.ə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: neu‧rien

Verb

neuriën

1. (intransitive, transitive) to hum (a melody)

Inflection

Conjugation of neuriën (weak)
infinitive	neuriën
past singular	neuriede
past participle	geneuried
infinitive	neuriën
gerund	neuriën n
	present tense	past tense
1st person singular	neurie	neuriede
2nd person sing. (jij)	neuriet	neuriede
2nd person sing. (u)	neuriet	neuriede
2nd person sing. (gij)	neuriet	neuriede
3rd person singular	neuriet	neuriede
plural	neuriën	neurieden
subjunctive sing.1	neurië	neuriede
subjunctive plur.1	neuriën	neurieden
imperative sing.	neurie
imperative plur.1	neuriet
participles	neuriënd	geneuried
1) Archaic.

Descendants

• Afrikaans: neurie